ذهن همه‌مان یک ایراد مشترک دارد

ما با هر مشکلی روبرو هستیم ، سعی در جابجایی مردم داریم و فکر می کنیم که راه تغییر تغییر چیزها و تغییر مردم است! چرا؟ دلیل این امر آنست که ما نمی فهمیم با تغییر افراد و کنار گذاشتن اعمال و روشهای غیراخلاقی ، هیچ چیز قابل تغییر نیست.

طراحی بد حتی بهترین افراد را نابود می کند – یا علاوه بر این منجر به ناکارآمدی و حذف آن می شود – و در این روند ، سیستم های خوب و سالم می توانند کلاهبرداران را در مسیر درست قرار دهند!

سالها بحث ما در مورد آمدن ناطق بود یا خاتمی؟ احمدی نژاد باید بیاید یا قالیباف؟ رئیسان خوب هستند یا روحانی؟ بنابراین می بینم که شکست خورده است ، ما می خواهیم به طور کامل تغییر کنیم و گروه های جوان و جدیدی را بین این گروه امیدوار که منتظر تقلب است و هپروت ، مثلاً رضا پهلوی ، بیاوریم!

اگرچه مشکل حرکت انسان نیست ، اما مشکل ریشه های غلط اساس و اساس ما در سیستم و روش هایی است که از زمان قاجار و گذشته اتفاق می افتد و به یک نقطه و فراتر از آن رسیده است!

از تنبلی و شایعات گرفته تا اغوای و چاپلوسی ، از دروغ و فریب گرفته تا نادیده گرفتن آینده ، از جهل و خودخواهی گرفته تا طمع و سود!

بنابراین ، اگر تاجی باشد ، صاحب تاج را می بوسیم و اگر تاج بیاید ، صاحب تاج را زینت می کنیم و سپس این یا آن را سرزنش می کنیم تا اینکه مشکلی پیش آید این یک دزد است و این یک دهنده است و ما در حال تبلیغ بازار مکاشفه و شایعات هستیم!

در حالی که شکل و محل کار و سیستم های مدیریتی و روابط اتحاد قوی با ماهیت روابط ما با سارقان و کلاهبرداران ، حتی بهترین افرادی که با فساد و دزدی همراه هستند ، تنها در همه این سال ها چند نمونه و شهادت های مختلف را ندیده اند. آیا ما هستیم

در عوض ، در اکثر کشورهای جهان ، که نیمی از ما مذهبی نیستیم و ادعا نمی کنیم که با افراد نامرئی و آسمانی ارتباط داریم ، سیستم فعلی آنها سالم است و فساد آنها کم است ، چرا که نه؟ زیرا طراحی و طراحی آن زیبا و خوش ساخت است و محیط و شرایط موجود راه اشتباهی را باز نمی کند!

اگر کسی بخواهد مرتکب اشتباه شود ، از یک سو ، تربیت و فرهنگ خانوادگی منجر به فساد نمی شود (به دلایل اصلی مانند فساد ، دروغ و پرهیز ، تهمت و تبلیغات) و از طرف دیگر ، نظارت بر روزنامه نگاران و قانون رشوه ، سرقت را تأیید نمی کند. و خیانت.

در ایران امروز ، در جبهه های مختلف با وحشت هرج و مرج و هرج و مرج روبرو هستیم و برخلاف تصورات موجود ، راه حل این مشکلات ، یک تغییر اجتماعی و آموزشی بیشتر قبل از تغییر پویاست!

ما باید اشتباهات اساسی را در نگرش و درک ذهنی اصلاح کنیم.

تا زمانی که دانش و استدلال محترم نماند ، تا زمانی که نقش پسر بنده و فرزند کارمند متفاوت نباشد ، تا زمانی که برنامه آینده نداشته باشیم ، تا زمانی که تقسیم مسئولیت ها به مهارت و مهارت بستگی نداشته باشد و … بیایید گذشته را بیاوریم ، و اوضاع با ماست!