پلاسکو، دوباره پلاسکو! – اخبار ایران من

به گزارش اخبار ایران من ، در این نامه وابستگی یلدا نوشت: “زمستان بود.” در ابتدا همه نگران بودیم که چرا آتش خاموش نمی شود. دود سفید چند ساعته بلند شد و اجازه نداد نزدیک شویم. از خیابان 30 تیر از پشت بام خانه مان نگاه کردیم. و باورمان نمی شد که دارد می افتد … من و نیما در موزه ایران باستان بودیم که به تلفنش نگاه کرد و گفت: پلاسکو گم شده است! با تعجب به هم نگاه کردیم. این برای همه اتفاق افتاده است. برخی بلافاصله شروع به نوشتن درباره چرایی آن کردند. روزنامه ها پر از عزاداری عزاداران شد. و بسیاری گفتند: “چگونه ممکن است این اتفاق برای همه ساختمانهای تهران که در معرض خطر هستند نباشد؟” با این وجود ماهها یا سالها طول کشید تا پروژه به پلاسکو منتقل شود. اواخر تابستان سال 1996 بود که ما در گروه تلگرامی خود در مورد پلاسکو بحث کردیم و برخی اوقات گزینه ها و علایق همسالان ما برای مطبوعات توضیح داده می شود. همه نظرات خود را به اشتراک گذاشتند. بزرگراه اصلی و شمالی پلاسکو سر جایش بود. شخصی گفت اکنون که برج تخریب شده است و همه ما آن را آتش زده ایم ، بهتر است آن را به یک یادبود تبدیل کنیم.

دیگری گفت که پلاسکو نباید از روز اول در آنجا بازداشت شود. برخی از میراث میراث کهن تهران گفته اند: “جای تعجب است که در نزدیکی خرابه های برج ، بنیاد یک سایت 5000 متری خریداری کرد و توانست یک بخش 4 طبقه را احترام بگذارد تا میراث مدرسه ژاندارک و زمین های دولتی اطراف شهر را ارج نهد. و ورودی از دو طرف به محل برج منتهی می شود که محلی برای روز و محلی برای تجمع شهر و استراحت شبانه است. برخی می گفتند برج باید در جای خود ساخته شود. اما این توضیح است. سرانجام مشخص شد که یکی از مشاوران پایتخت یک مسابقه مفهومی ایجاد کرده و سرانجام بنا به درخواست بنیاد این پلتفرم را طراحی کرده و رویکرد جدیدی به نظرات تعدادی از صنعتگران و برنامه ریزان شهر ، اعضای مجلس نمایندگان ارائه شده است. که مشکل

یک بعد از ظهر معروف را به یاد می آورم که اوضاع را در قلب همه ما تغییر داد. مدیر مسابقه و برنامه ریزان به تنهایی نیامده اند. اما در عوض ، همه کسانی که به آینده در تهران اهمیت می دهند فقط پیدا نشدند ، اما صدای آنها در آتش بود. مثل خود پلاسکو … که به نمادی از رنج های شهر و شهروندانش تبدیل شده بود. بحث در مورد احتمال یک سازنده بزرگ ، بلند قامت و فربه ، با ارائه یک طرح دقیق و آزادی (این یک ایده خارق العاده و تخیلی است!) وجود داشت ، و بسیاری از صنعتگران و معماران مشهور درباره شهر صحبت کردند و گفتند که حاکم و مخفی کاری کافی است و زمان آن برای شهر و شهروندانش فرا رسیده است. حرف بزن و یکی از دوستانش ضرب المثل معروف را تکرار می کند: ما برای مشکلات شهر به راهنما احتیاج نداریم ، بلکه به دادگاه نیاز داریم! مذاکرات البته گویی کار را ادامه نمی دهند اما آنچه در پلاسکو اتفاق افتاد در ذهن کار ما باقی ماند! و بدیهی است که بحث و گفتگو با گروههای مختلف متخصص در شبکه ادامه داشت و باعث افزایش تقاضای پول در شهر شد! بدیهی است که چندین جلسه حضوری همزمان در پلاسکو برگزار شده است. آنچه برای گروه ما مهم بود این بود که گروهی از تاجران برج پلاسکو در این گفتگو به ما پیوستند و اگرچه در ابتدا درک نمی شدند ، آنها به سرعت وارد مذاکرات شدند و امروز ، سه سال بعد ، آنها هنوز دوستان خوبی هستند. سرانجام به پلاسکو تغییر نام یافت. و همه ما توافق کردیم که همکاران ما در پلاسکو از این طریق بسیار راضی هستند. در همین حال ، بنیاد در زیباترین جاده ، در خیابانهای ولیعصر و طالقانی ، به دوستان پلاسکو مغازه هایی داده بود که آنها به سایت ملحق نشدند و پا به برج خود گذاشتند و وارد شدند. اکنون ، چهار سال پس از فاجعه سقوط برج پلاسکو ، باید یک ساختمان برج جدید و گذرگاه شمالی بازگشایی شود. “قلب ما در قلب ما می تپد!”

انتهای پیام