چگونه یک غلط املایی، سبب شد تا نام یک امامزاده جابجا شود؟

روز سه شنبه ، 9/9/1379 ، در دفتر کار خود نوشتم: “دیروز و امروز ، عصر به مدت نیم ساعت به کار آیت الله شبیری زنجانی رسیدم. هر روز در این زمان ، گروهی از دانشجویان و علاقه مندان به دفتر او ، منزل سابق آیت الله بیایید. سید رضا صدر رحم الله علیه و با توجه به شرایط و س questionsالات موضوع را مطرح کنید. امروز از امامزاده ناصرالدین که مقابل مسجد است ، پرسیدم امام حسن عسکری (ع).

نجفی ها براساس آنچه واقعاً الطالب بود ، نوشته اند كه آنها از خاندان بتهان هستند ، زیرا در بیشتر موارد ، ناصرالدین به نام سلسله بتهان كه در قم مستقر بودند ، نامگذاری شده است. وی افزود: در مسجد جامع “در بم قرار می گیرد”. در کمال تعجب امامزاده ناصرالدین در بم نیز وجود دارد. “قبیله ای که اکنون در امامزاده است مسئول این اشتباه است و دلیلی ندارد.”

طبیعتاً من به تربت پاکان ، همکار دانشمند ، مدرسی رفتم. وی در قسمت دوم مکتب سورانیک نوشت: در کتابهای چاپ شده عمد الطالب – از نخستین آثار قرن نهم – مکتب سورانیک در نزدیکی دیوار قم ذکر شده است در حالی که ناصرالدین علی بطحانی ، یک تبار از امام مجتبی ، دفن شد. طبق داستان ، صاحب انور الموششاین در عبادتگاه های نسل امامان و قم دارای ایده و اجتهاد است که مورد قبول واقع شده است. متعاقباً برخی علایق ، تاریخ ها و تاریخچه های دیگر پدید آمد که با این اجتهاد همخوانی نداشت. حضرت استاد علامه آقای شبیری زنجانی – از علمای برجسته قم – که چندین شاهکار و نسخه خطی وی را ملاقات و ویرایش کرد ، گفت ، با این کار ، وی دست نوشته های موجود را ویرایش می کرد: 3524 در دفتر کتابخانه مسجد جامع قم آغاز ماه رجب 862 توسط امام ابن جلال کرمانی – ص 18 ، سطر 11) به جای “بشق قم” ، “بشق بم” ذکر شده است ، زیرا کرمانی دبیر آن است ، آدرس دقیق “بم” را نمی دهد ، “قم” نزدیک به حقایق منطقی است. (تربت پاکان: 20/2)

سالها پیش ، من از مسجد جامع عکس گرفتم. فکر می کنم به درخواست دوست عزیزم آقای بود موری موتو. من آن را بر اساس آدرس آقای مدرسی ، من این مقاله را به شرح زیر یافتم:

و جانشین آن از فرزندان ناصرالدین بن علیا بن مهدی بن محمد بن الحسین بن زید بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد البتانی است که به جای همسر سورانیک در یک مدرسه خصوصی به خاک سپرده شد. . (نسخه شماره 3524 ، صفحه 18 ، ص ، سطر 11).

در کتاب های عمد الطالب ، این ترجمه “سوق قم” نامیده شده است (عمد الطالب ، چاپ انصاریان قم ، 1417 ق ، ص 68). در منتهی الامال (1/583) از عمد الطالب چنین نوشته شده است: و از کسانی که من حمام یافتم ، ناصرالدین علی بن مهدی بن محمد بن حسین بن زید بن محمد بن احمد بن جعفر بن عبدالرحمان بن محمد بطحانی در درایو از قم به سورانیک در منطقه مدرسه به خاک سپرده شد. از جعفر بن محمد العراجی در «منهال الضرب فی انساب العرب» (قم ، مرعشی ، 1419 ، ص 99) نام برده شده است: «… دفن شده پروانه ها “یک مدرسه واقعی در منطقه سورانیک.”

ظاهراً ، او فکر می کند امامزاده ناصرالدین باید نزدیک سوغ قم باشد. سوق قم ، همانطور که اکنون در چهار راه بازار و قبل از اینکه جاده را ترسیم کنید است [آذر] در دوران رضاشاه تا مسجد امام ادامه داشت. در اینجا معبدی ناشناخته وجود دارد و معلوم است که این معبد متعلق به “سوق قم” است به همین دلیل ، این معبد را به نام معبد ناصرالدین نوشته و نامگذاری کردند.

در حال حاضر ، آن را بر روی امامزاده نقش بسته اند ، ناصرالدین نامیده می شود و در نزدیکی بازار قم یا در چهارراه قرار دارد. به نظر می رسد این متون توسط آیت الله مرعشی اداره می شده و همان شخصیت ها را به ارث برده اند. در این کتیبه آمده است: کار بازسازی اداره اوقاف قم ، تاریخ بازسازی 1411 ق 1369 ه.

مشهورترین طالبان در مسجد جامع

در مورد “شق بم” نام وی در بسیاری از کتابهای باستانی ذکر شده است. در تجربه ملتها (42/7) می گوید: و ابن بختیار با تعداد حوادث و پیشانیهای محل به جیرفت رفت و تحت تأثیر پناهندگان زندگی کسانی که آنجا بودند و دعای آنها با اطاعت از پادشاه بسیاری از کرمان و مراقبان آنها.

در اتحاد آل علی المقوف علی (از افضل الدین کرمانی م 652) می گوید: امیر مجاهد الدین (خدا بر او رحمت کند) “7” موقعیت و چهره های امروز را دید شش سال پیش در آینه نامرئی ، بنابراین در بیست و دومین روز ماه رمضان در روز سه شنبه ، پادشاه بدیع آریز از مرز کوبانان پایین آمد و از آنجا به سمت باق و نرماشیر حرکت کرد. (عقدالعلی ، تهران ، 1977 ، ص 76 و ر.ک: 65 ، 100) به همین ترتیب در بهترین تاریخ یا گاهشماری اولیه در تاریخ کرمان (ص 21 ، 33 ، 92) تاریخ پادشاهی (248 ، 268 ، 312) و منابع دیگر بیا. این نام همچنین در تاریخ عالی حافظ ابرو (2/1108) ، مطلع سعدین (جلد 1 ، جلد اول ، ص 366 و جلد 1 ، جلد دوم ، ص 1139) و بسیاری منابع دیگر از تاریخ کرمان.

در کتاب تاریخ پادشاهی (ص 312) آمده است: تقسیم: کرمان در تاریخ به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم شد (یا گرم و سرد ، طلوع و سقوط). Shaq Bam ، مرکز مناطق استوایی ، به شما می رود. در تفسیر سمت العلی (ص 117) گفته شده است که شق بم به بخشی از کوه اشاره دارد.

در صحیفه الارشاد (صفحه 208) می گوید: توجه: دارالامان کرمان ، سرزمین اصلی و کشور [فسیح‏] در روزگار سلف ، هفت شهر بزرگ داشت و بنیانگذار آن شاه اردشیر بن ساسان بن بابکان بن بهرام بن ساسان بن بهمن بن اسفندیار بن کاشتاسف بود و اولین شهر از کرمان آباد کاجوان هفتاد – معروف به شق بم بود. [است].

ارجاعاتی به امامزاده ناصرالدین که در بم است ، در وی در مجموعه نصیری ، بخشی از تاریخ شهر بم ، ذکر شده است. من این را از صفحه Basatin (شماره 868) پیدا کرده ام: پنجم

“دروازه نرماشیر” مشرف به محل دفن حضرت رفیع الدرجات ، از جمله حضرت قدو al العریفین و کعبه الوسلین “امامزاده نصیرالدین” ، از نوادگان حضرت سید الساجدین (صلح و آرامش) است. صلوات الله علیه) آنها رفقا و همراهانشان به شهر بزرگ مدینه بودند. یک شب ، در خواب جمال ، با کمال حضرت رسول و مدیر همه ، دیده شد. او پس از پرسیدن اوضاع ، به زبان آشکار ترجمه کرد: فرزند تو! این مکان شما را می فرستد و شما باید ازدواج کنید و آن را به شخصی خاص بدهید [معرفی] چی.

در مورد مناطق سورانیک که در طالب واقع شده اند ، من آنها را در هیچ کجا پیدا نکردم. من نمی دانم کلمات به درستی ذخیره شده اند یا برخی از کلمات اصلاح شده اند. تحقیقات زیادی در مورد تاریخ محلی لازم است.

از معلم پرسیدم که آیا می تواند علاوه بر آنچه در تربت پاکان داشت ، برایم نظری بنویسد. این سند را از جمله موارد بالا ارسال کنید:

دوست علمی عزیزم – از خبر درگذشت احسان اشراقی ناراحت شدم. او یک دوست قدیمی بود که آخرین بار در سال 1979 با او ملاقات کردیم ، اما قبل از آن ، در طول سالهای هدایت او در یک تیم تاریخی ، به دلیل دوستان و عشق ما با او آشنا شدم. فکر نمی کنم در مورد Shaq Bam چیزی بیشتر از آنچه در نوشته های فارسی کرمان دیدید ، داشته باشم. من تجربه خود را پس از انتشار تربت پاکان در جلد دوم نوشته ام ، که در آن سخنان مفید و دقیق مقام معظم رهبری نقل شده است ، که من نیز نقل می کنم: “سمت العلی: 13 توسط عباس من خوشبختم که بنیانگذار کرمان ، بهمن ، پسر اسفندیار بود ، در آن زمان سیستان را به مقصد باق ترک کرد. اقبال در نقل قول از کتاب: 117: تقسیم قسمت کوچکی از آبی به معنی بخشی از کوه است. زرکلی این را اعلام می کند ، داستان محمد بن ابراهیم طلیطلی معروف به ابن شاق اللیل ، در سال 455 درگذشت. در آغد العلی: 66 نسخه عامری می گوید: کرمان به دو قسمت تقسیم شد: قسمت شرقی آن بم و قسمت غربی آن سیرجان است. بنابراین ، به نظر می رسد که در این کتاب ، هر کجا که می توانید در مورد بم صحبت کنید ، فقط به منطقه کوهستانی شرق کرمان اشاره شده است (صفحات 13 ، 48 و 95 ، یعنی: 8 ، 19 و 43. همچنین ، سمت العلی: 95). : 21 و یادداشت 47. همچنین ، سخنان سیرجان در اتحاد آل علی: 66 من می نویسم 74) ثابت قدم و سربلند باشید. داوطلب: حسین مدرسی. در یک ایمیل دیگر ، مارقوم گفت: اکنون من به دنبال دیگری در البیان و التبیین جاحظ هستم. من صفحه ای از این نوع در صفحات 96-97 پیدا کردم که توسط دارالجیل در بیروت منتشر شده است ، تحت مدیریت عبدالقیس ، که از گروه های عمان و بحرین نام می برد.