به گزارش اخبار ایران من ، این روزنامه یک شهروند دارد “وزارت بهداشت گفته است که توزیع پرداخت قلم و انسولین به تأخیر افتاده است ، اما کارشناسان پزشکی می گویند که پرداخت کار دشواری نیست ؛ مسئله اختلاف در مورد هزینه دارو است. انسولین لانتوس توسط مدیر بخش پزشکی در دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، که همچنین کمبود انسولین نوپید و نورومکس را گزارش کرد.

اواسط سپتامبر بود که مشکل کمبود انسولین ایجاد شد. این موضوع آنقدر پیچیده شد که تابلوی “بدون انسولین” در فضای مجازی قرار گرفت و باعث شد مصرف کنندگان و خانواده هایشان درخواست انسولین کتبی کنند. در تاریخ 18 سپتامبر ، 120 پزشک دیابتی نامه ای به رئیس جمهور نوشتند و نگرانی خود را در مورد خطرات کمبود دارو و تجهیزات پزشکی ویژه برای این بیماران ابراز داشتند. وی تخمین زد که بیش از 5 میلیون بیمار دیابتی در ایران زندگی می کنند ، بیش از 600000 نفر نیاز به تزریق انسولین دارند. در آن زمان اعلام شد که کمبود بودجه دلیل اصلی این امر است. از آنجا که انسولین ها مجاز به خارج شدن هستند و حمل آنها دشوار است. آمارهای وزارت بهداشت نشان می دهد که 11٪ افراد بالای 25 سال مبتلا به دیابت هستند. سهم تهرانی ها 12.8 درصد است. در اواسط ماه اکتبر ، اجازه ثبت رژیم های انسولین دو روزه ، این مشکل به طور موقت برطرف شد و وزارت بهداشت به بیماران توصیه کرد از انسولین و NPH که در بازار موجود است ، به جای انسولین استفاده کنند. همه اینها در حال اتفاق افتادن است به طوری که قبل از شروع بحران انسولین ، اعلام شد که یک قلم انسولین به عنوان یک سرویس پیوند دهنده پول دانمارک در این کشور راه اندازی شده است ، که می تواند نیازهای بیش از 30 درصد از قلم انسولین در کشور را تأمین کند. . حدود 60 ماه می گذرد اما خبری از تولید این کارخانه نیست و امسال برای دومین بار بیماران دیابتی نیاز به درمان دارند.

مشکل قیمت محصول است ، نه توزیع پول

محمود هادی پور یک پزشک و داروساز است که تأکید می کند کمبود انسولین ناشی از اختلاف قیمت است. او به همشهری می گوید که گروه صادرات خارج از کشورش یک انسولین ارسال می کند که ارزان تر از سایر شرکت ها است. به نظر می رسد که این انسولین از ترکیه وارد شده است. آنها می گویند این بالاترین قیمت انسولین است ، اما به دلیل ممنوعیت ، آنها نمی توانند با این قیمت بازار را رونق بخشند. اما بیمه های دانمارک و فرانسه اصرار دارند که قیمت آنها مناسب است و نمی توانند قیمت را پایین بیاورند. به گفته آنها ، حتی انسولین خانگی نیز نمی تواند ارزان باشد.

داروساز می گوید آنچه باعث کمبود انسولین می شود ، تشخیص غلط است. این تیم در تلاش است قیمت را کاهش دهد ، اما مشکل این است که تیمی از آژانس بازرسی ملی یا آژانس حمایت از حقوق مصرف کننده ، یا هر کجا که نیاز به نظارت دارد ، باید برای بررسی قیمت انسولین اعزام شوند. اگر قیمت انسولین بیش از حد بالا باشد ، شرکت باید قیمت را کاهش دهد. اگر گران نیست ، چرا کسی می گوید قیمت پایین تر از قیمت واقعی است؟ “انسولین یکی از پرمصرف ترین داروها در کشور است. بنابراین در دسترس بودن داروهای تجویز شده در این کشور باید در اولویت باشد.” این دارو هنوز در این کشور تولید نشده است و آنچه ایران می گوید اولین مولکول های آن است وارد می شوند. “

به گفته هادی پور ، بازار انسولین کم است ، بنابراین مجازات آن برای تولید کننده اقتصادی نیست. آنها به جای انسولین ، اینترفرون و فاکتور 7 تولید می کنند. زیرا آنها می توانند با قیمت بالاتری بفروشند. همه این موارد با افزایش سن افراد در این کشور اتفاق می افتد و این بیماری بیشتر در میان افراد مسن دیده می شود. استفاده از قلم انسولین برای سالمندان آسان تر است ، بنابراین باید این مورد حذف شود تا اینکه گاه به گاه به تأخیر بیفتد.

به گفته این پزشک ، در حال حاضر کاهش قابل توجهی در انسولین های بازنشستگی رخ داده است. انسولین های Lantus و Nomix وجود ندارد. بدیهی است که برخی از همان انسولین های ترکی در سایر فروشگاه های دولتی توزیع می شود ، اما یافتن قلم انسولین نوویکس به سختی امکان پذیر است. حتی ملت ایران در لانتوس مفقود شده است. وی همچنین گفت که مشکل کمبود انسولین در گذشته حل نشده است. اگرچه این باید ایده اصلی آن باشد. چند ماه پیش ، هنگامی که این اتفاق افتاد ، شرکت برخی را دعوت کرد و افراد خرید کردند. حالا او دوباره گم شده است. این داروها باید به طور مرتب در دسترس باشند.

در تاریخ 26 مارس ، رئیس سازمان غذا و دارو گفت تأخیر در توزیع بودجه منجر به کاهش سطح انسولین شده است. محمدرضا شن ساز همچنین افزود سالانه بیش از 200 میلیون دلار برای تزریق انسولین پرداخت می شود. این پول همچنین برای درخواست یک قلم انسولین استفاده می شود ، نه یک انسولین و استنشاق معمول. زیرا انسولین در خانه ساخته می شود. با این حال هادی پور می گوید اگر مشکلی در دسترس بودن بودجه وجود داشته باشد ، با پولی که کره به ایران می دهد سایر مشکلات نیز حل می شود. اما اگر مشکل قیمت است ، FDA باید با طرح این سوال به آن بپردازد.

همه این موارد زمانی اتفاق می افتد که کمبود انسولین باعث ایجاد استرس در بیماران دیابتی شود. بیمار که در نزدیکترین داروخانه دارو دریافت می کند ، اکنون مجبور است به داروخانه شهید کاظمی برود و در صف طولانی بایستد تا داروهای خود را دریافت کند. همه این عوامل نیز بر این بیماری تأثیر می گذارند.

انسولین ایرانی خوب است

پدر یکی از کودکان بیمار به همشهری گفت که مسئله کمبود انسولین باعث اضطراب بیماران می شود و این برای سلامتی آنها مضر است. پسرش 10 ساله است و از دیابت نوع 1 رنج می برد. این مرد گفت که در آن زمان انسولین دانمارکی را از طریق آشنایان ساخته بود ، اما بسیاری از بیماران داروی خود را دریافت نکردند: “مشکل از ترشح انسولین است. ایران مشابه مجموعه چینی ها در ایران است ، اما این نوع دارو مانند به عنوان مارک اروپایی خوب است. “اما از آنجا که دولت می تواند از چین دارو خریداری کند ، دیگر به دنبال کیفیت آن نیست.”

هادی پور ، داروساز و داروساز نیز می گوید تغییر دارو برای این بیماران سخت است و نوعی زوال عقل دارد. پدر یک مرد دیابتی تأیید می کند که بهترین نوع انسولین انسولین از شرکت دانمارکی Nopid است که در سراسر جهان مصرف می شود ، اما در ماه های اخیر هیچ هزینه ای برای این دارو پرداخت نشده است. وزارت بهداشت می گوید بانک مرکزی ارز خارجی پرداخت نمی کند ، در حالی که بانک مرکزی می گوید این پول را پرداخت می کند که این برای وزارت بهداشت در اولویت نیست. وی همچنین به مسئله دیگری ، مسئله مقاومت به انسولین با درمان پزشکی پرداخت. از اول مارس ، زمانی که داروهای تجویزی الکترونیکی هستند ، داروها در کتابچه راهنما ذکر نشده اند و بسیاری از پزشکان ترجیح می دهند آنها را تزریق کنند. اگرچه گفته می شود برخی از داروسازان برای تهیه داروی کافی این مورد را تأیید نمی کنند.

به بیمارانی که هر دارویی دارند باید انسولین داده شود

علی فاطمی ، نایب رئیس انجمن داروسازان ایران ، که از مقاومت به انسولین آگاه است ، به همشهری گفت که داروخانه نمی تواند آنچه را که قبلاً نوشته بود انکار کند. از آنجا که انسولین جز a هر بیماری است و شرکت تحقیقاتی باید این جز component را در اختیار بیمار قرار دهد. یا به صورت الکترونیکی یا به طور منظم: “داروهایی مانند انسولین و هورمون رشد در سیستم TITEC وجود دارد. بیماران باید سابقه دریافت این داروها را داشته باشند.” به همین دلیل بیماران می توانند هرگونه غذا و دارو دریافت کنند و این امر برای دارویی غیرممکن است. شرکت برای رد یک دارو “

به گفته فاطمی ، حق بیمه 90٪ است و خریدار فقط 10٪ قیمت را پرداخت می کند ، بازرگانان درمورد مبلغ آن سوال می کنند و متناسب با آن محصول را به مشتری ارائه می دهند. وقتی شخصی به داروی الکترونیکی دسترسی ندارد ، ممکن است در داروخانه با تأخیر مواجه شود ، اما به او دارو دادن دارو غیرمعمول نیست. به گفته وی ، مردم می توانند برنامه TITK را بر روی تلفن های خود نصب کرده و داروهای حاوی انسولین پیدا کرده و برای یافتن آنها اقدام کنند. “آنها همچنین به کمبود قلم انسولین اشاره می کنند که اکنون در فروشگاه های منتخب توزیع می شود.”

انتهای پیام