اسلامی ندوشن؛ سلطان نثر پارسی

به گزارش اخبار ایران من ، در نامه ای در عصر ایران ارسال شده توسط مهرداد خدیر: “متأسفانه ، داستان درگذشت دکتر محمد علی اسلامی ندوشن – نویسنده ، پژوهشگر ، حقوقدان و سخنگوی مشهور ایرانی – رد شده است … فرصت بسیار خوبی برای نوشتن درباره وی در توصیف” سلطان “بدون اغراق”. “فارسی” او را می سوزاند و به او احترام می گذارد.

سالها پیش ، وقتی دوستی از من خواست دو نوع متن دقیق و مختصر بنویسم ، بدون تردید ، قبل از هر چیز ، “گلستان سعدی” گفتم که جدا از افسانه ها و افسانه ها – گذشته – با توجه به سبک نوشتن و نوشتن . پارسی استاندارد است و اگر به جای یادگیری بیشتر در مدرسه ، فرزندان ما بارها و بارها گلستان سعدی بخوانند ، آنها می توانند در ذهن خود ملکه باشند بنابراین ما نمی توانیم کلمات ساده یا دو خط سفید و تمیز بنویسیم ، حتی برای اکنون. این شکستها در پس نیازها و مهارتهای اینترنتی پنهان است. پس از سعدی و در روزگار ما ، شکی نیست که آثار اسلامی وجود ندارند و از همه این ها ، کتاب “روزها” و از 4 کتاب آن ، اولین کتاب بهترین نمونه است.

خوشبختانه ویراستاران کتاب از این اصل استفاده کرده اند و نقل قول های کتاب اصلی “روزها” – یک داستان کودکی ندوشن با روایتی بسیار جالب – کتاب ها و یکی از هوشمندانه ترین نمونه های تاریخ نثر و نثر را یافته است. چشم بچه های ما.

اسلامی ندوشن دقیق و روشن می نویسد؛ بدون افتادن در وادی ترجمه – پاک کردن تمام کلمات عربی ، حتی کلمات فارسی – و با گفته های خود “من نمی توانم احساس رضایت را پنهان کنم که در 50 سال گذشته من به شخصی تبدیل شده ام که بیش از دو کلمه به او تبدیل شده ام” “و” فرهنگ “با او نوشت.” این را از این حقیقت می آموزیم كه وی از دانشكده حقوق پاریس مدرک حقوق بین الملل دریافت كرد و به نوبه خود قاضی شد ، اما زندگی خود را به زبان و ادبیات فارسی و ادبیات ایران.

بدیهی است که تماس وی با دانشگاه تهران به دلیل امتیازات و مسئولیت های استاد فضل الله رضا در دوران رهبری کوتاه و پرثمر خود بود ، یک شکارچی مروارید که از درجه مناسبی برخوردار نبود و اگر به نفع او نبود ، ندوشن او در دانشگاه تحصیل کرده است. از آنجا که وی دانشجوی حقوق و قاضی بود ، هنوز به عنوان دانشجوی شناخته نشده بود.

اسلامی ندوشن در دوره ای تبدیل به یک برنامه تمیز و بی احترامی شد در حالی که برخی تصور می کردند سخت ترین و مبهم ترین چیزهایی که نوشتند یا از زبان های دیگر قرض گرفته اند ، کلمات آنها خوب به نظر می رسد و برخی از آنها از سقف می افتند و فکر می کنند . (منظور من در این ترجمه دکتر کزازی عزیز نیست که من قبلاً او را نوشتم و او را “فردوسی ؛ بردا و دستار” توصیف کردم ، زیرا داستان او متفاوت است زیرا پتانسیل زبان و تولد او را نشان می دهد.)

ندوشن هرگز روش تجربی اسلامی را ذکر نمی کند ، مگر مثل سعدی که ساده و منع کننده است. بنابراین ، آنقدر ساده است که فکر می کنید و غیرممکن است ، زیرا اگر بخواهید خودتان آن را بنویسید ، به پیچیدگی های نوشتن ساده پی خواهید برد ، بنابراین می دانید که نوشتن ساده سخت ترین کار است!

نمونه خوبی که ذکر کردیم کتاب “روزها” است و اگر آن را نخوانده اید ، هم اکنون آن را دریافت کنید. نمی گویم شما باید هر چهار جلد را بخوانید. تمام کاری که شما باید انجام دهید این است که سایت را باز کنید و فقط صفحات را بخوانید و از شادی تعمید بگیرید. مخصوصاً جلد اول ، که فقر شدید را به جای کودک بودن با زیباترین کلمات و بدون عصبانیت ، خشونت و درد توصیف می کند ؛ خبری از یک تکه نان یا یک قطره آب نبود.

یا “سفیر سیمرغ” ، که سالها قبل از تغییر و بازگشت از یک تور اروپا نوشت و از دانمارک و جاده کپنهاگ پس از ورود توصیف کرد ، داستان بازار خودرو و انسان را به روشی قابل چاپ با استانداردهای مدرن به جای A کمی فراتر از معیارهای اخلاقی ، حداقل برای توضیح با کیسه این داستان!

به جز نثر ، که دلیل اصلی این مسئله است ، اسلامی ندوشن به جای این که در دام ایدئولوژی و ایدئولوژی باریک قرار بگیرد ، درباره ایران می نوشت.

این اکنون آسان به نظر می رسد ، اما باید به یاد داشته باشیم که قبل از سالها تغییر ، با حاکمیت چپ ، صحبت در مورد ایران این تصور را ایجاد می کند که گوینده با نظریه پهلوی موافق است ، از این رو نام “کوروش” تا سالها پس از تغییر. سیستم جدیدی که ایران را راضی نکند.

حتی پس از تغییر ، صحبت و نوشتن در مورد ایران حس وطن پرستی به وجود آورد و برای دهه اول ما کلمه ایران را نمی شنیدیم. در توصیف تیم فوتبال ایران ، برخی از روزنامه نگاران از اصطلاح “تیم ملی جمهوری اسلامی” استفاده کردند و از سال های ساخت وی اصطلاح “ایران” را به کار برد.

تعجب می کنید! حق با شماست ، و ممکن است بپرسید که سالار عقیلی در آن روزها چه می کرد و به جای “ایران ، فدای اشک و خنده تو” در تلویزیون چه بود؟ صدای زیبای آقا گلزار نوع خاصی از “گناه” است.

با این حال ، رابطه اسلامی ندوشن با نوشته های ایران ، براساس دکتر “ایرانشهر” ساخته سید جواد طباطبایی به معنای تلاش برای ریشه کن کردن فرهنگ های مختلفی که در قلب ایده بزرگ هستند نیست و در این مورد نه تنها با میهن پرستی و باستان شناسی متفاوت است ، بلکه با ایرانشهر نیز متفاوت است.

اسلامی ندوشن استاد مشهور دانشگاه و دانشجوی برجسته حقوق بود و اگر می خواست می توانست موقعیت دکتر را بدست آورد. پرویز ناتل خانلری ، اما با خشونت و ستم در آمیخته نبود و اگرچه بر اساس اصطلاحات این اصطلاح سیاستمدار نبود ، اما به دکتر علاقه داشت. محمد مصدق. او پنهان نشد – که امروز سالگرد مرگ او است. او که در اوایل دهه 1930 در فرانسه زندگی می کرد ، در ارتباط با تولید نفت در سراسر جهان ، در کتاب سوم خود “روزها” نوشت

“در مورد مصدق ، گناه به رهبران معطوف شده بود: خواه شما انسان دنیایی باشید ، یا مرد ضعیفی ، یا دشمن قدیمی که روح تبدیل شدن دنیا و مردم را به هیچ می بیند.

مصدق نشان دهنده خواست مظلومانه افرادی بود که می خواستند کمر خود را صاف کنند. آنها می خواهند از زیر بار شرم بیرون بیایند. ایرانی فردی “اوج” است. سالها طول می کشد و وقتی فشار به پایان می رسد ، عمل می کند. به دلیل آغاز جنبش مصدق ، مردم حرکت کردند. برخی از ایرانیان افتخار می کنند زیرا امیدوارند که یوغ قدرتهای استعمار باستان را از دست بدهند.

او چهره ایران را در خارج از کشور تغییر داد. ایران دیگر آن ایرانی نبود که با “عراق” در اروپا و ایالات متحده فروپاشید. قبل از این ، عراق محبوبیت بیشتری نسبت به ایران داشت. احتمالاً به این دلیل که ایران نام جدیدی بود و کلمه pers سبک بسیار قدیمی داشت که به زمان هخامنشیان برمی گردد. در دوران معاصر ، ایران سرزمین گربه ها و فرش ها بوده است.

اکنون برخی روزنامه ها در مورد ایران می نوشتند و رادیو در این باره صحبت می کند. دانشجویان ایرانی مقیم خارج از کشور افتخار می کردند ، البته به جز مردم عادی و سلطنت هایی که آنها را ممنوع اعلام کردند. “نظرات دانشجویان در جناح چپ ایران از یک روزنامه عمانی گرفته شده است و عمانیان در مسکو شنیده اند.”

خوشبختانه ندوشن اسلامی زندگی عادلانه و تمیزی را سپری کرده است ، به طوری که اگر در مورد نحوه زندگی س asksال کند ، می توان برای او مثال زد. شما چی فکر میکنید؟ چون او. چگونه بنویسیم؟ چون او.

بدیهی است که همه اینها به دلیل شرکت و وفاداری زنی است که همسرش دکتر فرهنگ آنرا پوشش داده است. ندوشن اسلامی: دکتر شیرین بیانی.

متأسفانه ، فقط دو ماه پیش ، شامگاه 12 دسامبر 2016 ، یک شب در بخارا (به همت مرحوم علی دهباشی ، که اکنون در زندان است) به خانم بیانی تحویل داده شد تا ندوشن غیر مسلمان وی را بشناسد. زن

سرانجام ، هفته گذشته با دوست و مورخ عزیزم – دکتر – آشنا شدم. رضا شاهملکی – در خیابان وصال ، و وقتی به کافه ققنوس رسیدم ، تماس گرفتم و پرسیدم کجا هستید؟ وی پاسخ داد: در مجاورت یک مجسمه اسلامی از ندوشن در انتهای خیابانی به نام وی قرار دارد.

یادآوری کردم که شورای شهر تهران به تازگی سعی کرده نام جاده فرعی “شاهد” در خیابان وصال را به “اسلامی ندوشن” تغییر دهد. اگرچه بخشی از آن و حقوق آن اغلب متقابل است ، زندگی مناسب است ، در غیر این صورت ثبات نام او به این بستگی ندارد که او در خیابان زندگی می کند یا نه. “زیرا نام وی که از روستای ندوشن میبد یزد می آید از ایران گذشته و به ایران گسترش یافته است.”

انتهای پیام