نوروزانه؛ بهار زیبا و تحول جان

انسان همچنین از خداوند متعال می خواهد که روح خود را تغییر دهد ، که تغییر ماهیت داده است. اما اگر طبیعت در اعتدال طبیعی تغییر کند و در شما بهار کند ، روح انسان هر لحظه می تواند بهار شود و به ذات الهی بازگردد.

فطرت الهی
زیبایی دوستی ، پرستش ، نیکوکاری طبیعت الهی است که در بدن هر انسان وجود دارد. غرایز اکتسابی نیستند بلکه ذاتی هستند و روح انسان با آنها زندگی می کند و البته تکامل و تنوع برای انسان امکان پذیر است. هر چیزی که ذاتی باشد روح را آرام می کند. به عبارت دیگر ، روح توسط چیزهای طبیعی تأمین می شود و احیا می شود.

زیبایی دوستی
اگر زیبایی دوستی ذاتی است ، همین است؛ و خدای بزرگ منبع کامل زیبایی و زیبایی کامل است. هر زیبایی “وجد” را به روح وارد می کند. وجد تحریک روح برای نعوظ و لذت درونی است. این لذت می تواند به عنوان “ناهمگن” تعبیر شود که نوعی اعتماد به نفس و آرامش درونی است.
نشئه روح توسط چیزها و حالاتی که در آنها طبیعت روح ترسیم می شود ، امکان پذیر می شود. و این چیزها و موقعیت ها ، موقعیت ها و رفتارهاست که مطابق با طبیعت زیبایی دوستی است. یعنی زیبایی ها برای روح جاذبه ایجاد می کنند.
البته گاهی اوقات زرق و برق جایگزین زیبایی اصلی می شود. در این میان ، توانایی تشخیص زیبایی طبیعی و شکوه ایجاد شده در واقع “هنر” است و باید مراقب بود که پوسته خوشبختی به جای اصل خوشبختی ، که به سادگی در ریتم زندگی می کند و زندگی نمی کند
سرگرمی در افق و روح ، قدم زدن و تماشای طبیعت زیبا ، تزئین کلمات ، دعا ، پرستش ، شعار دادن با منشأ وجود ، درک سحر ، تزئین در رفتار ، دوست داشتن ، دوست داشتن ، ترحم ، دلسوزی ، تزئین مکان زنده و صدها نفر رفتارهای دیگری که زیبایی و نگرش انسان را نسبت به زیبایی مشاهده می کنند. این یکی از مصادیق اشاره به طبیعت زیبایی است و احتمال خلسه روح است.
بر این اساس ، زندگی از طریق دو رفتار تکامل می یابد. “بازگشت” و “مراقبت”. به ذات الهی برگردید و از آن مراقبت کنید.