ایران 1400؛ از منازعه تا موازنه؛ تهران به چه می اندیشد؟

ایران ماه های آخر سال 1999 و روز سال نو میلادی را سپری کرد ، با تغییر دولت در ایالات متحده در تغییر افکار عمومی و شعار نامزد دموکرات در مبارزات انتخاباتی ، همه فکر کردند با ترامپ اوضاع در ایران و ایالات متحده تغییر می کند عصر.

اگرچه این تغییرات با اعلامیه اعلامیه سیاست خارجی دولت بایدن کمی مبهم بود ، اما هنوز هم به نظر می رسد که چند ماه پس از دولت جدید ، واشنگتن قادر به اعلام و اجرای سیاست روشنی در مورد موضوعات مهم جهانی نیست.

در چنین شرایطی ، شطرنج سیاسی در سیستم بین الملل ، كه مبتنی بر اقدامات كشورهای مختلف است ، می تواند تأثیر بسزایی در آینده بسیاری از قدرت ها و حوادث ، به ویژه قدرت های بزرگ داشته باشد.

در همان زمان ، ایالات متحده جدید دولت با اولویت بندی چهار سیاست خارجی خود: چین-روسیه-اروپا و خاورمیانه ، روند توسعه سیاست های خود و فعالیت های میدانی را تا حد زیادی تعیین می کند و بنابراین می تواند به راحتی سایر بازیگران از جمله بازیگران منطقه ای را در چنین شرایطی پیش بینی کند. بیشتر برای حرکت آنها فراهم کنید.

علاوه بر انتظار و ادامه بازی علاوه بر بازی های اخیر آمریکا و اروپا در برجام ، ایران در تلاش است اعضای حاضر در برجام را به پذیرش تعهدات و ادامه توافق هسته ای وادار کند ، البته با امضای سند راهبردی با چین. تلاش برای ایجاد تعادل بین قدرت در توسعه جهانی.

با توجه به اینکه زمینه روابط ما با غرب متلاطم بوده و شرایط سالهای اخیر ابهام و مشکلات را افزایش داده است و اکنون مشخص شده است که این روابط عمدتا بر اساس یک متغیر مبتنی بر قدرت استوار است ، به نظر می رسد ساختمان جدید همکاری با چین این می تواند یک تغییر اساسی در هرم قدرت سیاسی و اقتصادی کشور ایجاد کند و شرایط جدیدی را در سیستم بین المللی ایجاد کند تا ایران از گزندها و فشارهای بی ثبات در امان باشد. غرب و بنابراین سند رهبری چنین وعده ای را به همراه دارد ، اگرچه چنین روشنفکران شیطانی نمی خواهند مخالفان در مورد این سند راهبردی بنویسند و تمرینات مخالفت را به طور معمول بنویسند.