هفت نویسنده در «ادبیات و شر»

به گزارش اخبار ایران من ، این کتاب در مجموعه فعلی و پیشرفته در 195 صفحه توسط نشر جغد منتشر شده است.

به گفته مترجم ، ژرژ باتایل فصل های شیطانی کتاب های امیلی برونته ، مارسل پروست ، مارسی دوساد ، فرانتس کافکا ، ویلیام بلیک ، چارلز بودلر و ژول میشل را بررسی می کند. رویکرد او به اخبار بد مفید بوده است. به عنوان مثال ، در مورد امیلی برونته ، او موضوع اخبار بد را در “ارتفاعات بادگیر” کاوش می کند ، در مورد پروست که برای جستجوی همان موضوع در دو کتاب “ژان سانتوی” و “در جستجوی زمان از دست رفته” ، و پرونده دوساد برای بررسی موضوع در ادبیات دو مورد او “جاستین” و “یکصد و بیست روز در سودوموناس” است. همچنین در مورد کافکا ، اعتماد او به “آزمایش” و نقل قولهای دیگر “کاخ و داستان قضاوت” ، به اعتماد بودلر به “گله های شیطانی” که در آن بلیک باتای به شعر بلیک پاسخ داد و اعتماد ژول میشل به “رساله در” جادوگری »و جادوگری.

“ادبیات و شر” از سخنان پروفسور آلاستر همیلتون ترجمه شده است.

از جمله ، در این کتاب آمده است: سارتر به طور مختصر به رابطه شر و شعر می پردازد اما از آن بی خبر است ، در حالی که شر در آثار بودلر مشهود است. سارتر در این باره چیزی نمی گوید و فقط نوعی آزادی را توصیف می کند که به فضیلت فرهنگ سنتی یا با توجه به آنچه در دسترس است بستگی ندارد ، او طبق مثال شعر را در یک زمان محترمانه و کوتاه می بیند و در مقایسه با بودلر استفاده می کند به عنوان مثال. سارتر با دیدن بودلر شاعری که هرگز کودکی خود را سپری نکرد ، این روش را اینگونه توصیف کرد: کودکی که اراده خود را بازگرداند ، کودکی که در ایمان خود زندگی می کند. سارتر ناخواسته با اشاره به نامه بودلر به انسل ، مورخ 18 فوریه 1866 ، موضوع اخلاق را با شعر پیوند داد تا بر این نکته تأکید کند:

چه کسی فهمید چه چیزی می تواند مهمتر از هر چیز دیگری باشد؟ آیا تمام قلب من ، عشق من ، قلب من ، دین من (راز) ، نفرت من ، در این کتاب بی رحمانه توصیف شده است؟ درست است که من در حال نوشتن یک تناقض هستم ، به خدا سوگند که این کتاب نمونه ای از حرفه ای بودن ، تقلید ، خرد و نبوغ کامل است ، و من دروغگوی مطرود نیستم.

در مقدمه نویسنده همچنین آمده است: ژرژ آلبرت موریس ویکتور باتای (10 سپتامبر 1897 – 8 ژوئیه 1962) فیلسوف فرانسوی بود که پس از ساخت و نوسازی بسیاری از فلاسفه فرانسوی را پیشگام و الهام بخشید. سالها پس از جنگ جهانی دوم بود. او گرایش مارکسیستی داشت که با استالینیسم مخالفت کند (از 1931 تا 1934) و برای مدتی دلسوز سورئالیست ها شد ، که بعدا از او جدا شدند. علایق وی شامل فلسفه ، اقتصاد ، ادبیات ، ادبیات جادویی ، تزئینات و سیاست است. مضمون اصلی کار او تخریب عنوان ، مرگ او ، از بین بردن منیت نفس یا سرنگونی هر ایده کامل ، کامل یا انسجام در “من” است. نوشته های او پراکنده ، هزارتویی ، عمیق ، فریبنده ، معجزه آسا ، غیر منطقی و در عین حال پیچیده است. بسیاری خرد او را پاسخی به فاشیسم عصر او می دانند.

همچنین فرزام کریمی ، مترجم و روزنامه نگار ، کتابهایی مانند لتکاچی (ترجمه تام ویتز) ، ناسور (ترجمه نلی ساکس ، برنده جایزه نوبل 1966) و داج (ترجمه امی واینهاوس ، برنده گرمی 2006) را تألیف کرد. جایزه).) ، “آزادی آخرین آرزویم است” (ترجمه متن ترانه های آناتما) ، “مرگ بر نرودا” (ترجمه از نیکانور پارا ، مانیفست تکنیک ضد شعر ، برنده جایزه سروانتس 2011) و “چرا هستم من فمینیست نیستم؟ ” (جسا کریسپین).

انتهای پیام