ملاصدرا و ریاست‌های خیالی – اخبار ایران من

اول ژوئن تقویم رسمی در کشور ما به عنوان “روز یادبود ملاصدرا” است. فیلسوفی کمیاب و مرموز که نمی داند باید چگونه باشد. به نظر من ، یکی از دلایل مهجوریت “صدرالدین محمد بن ابراهیم شیرازی” این است که از نعمت های شناخته شده توسط اندیشه های او ، عظمت نام و شهرت او به عنوان فیلسوفی که قادر بود برای ایجاد یک مکتب جدید و مسیر هزاره ای از تفکر اسلامی. در حالی که ما ، و همچنین کل نژاد بشر ، بیش از هر زمان دیگری نیاز داریم که از نعمت ها و کارهای مکتب خاص او ، “حکمت بزرگ” بهره مند شویم و آنچه را که در زندگی فعلی ما محقق شده است ، به دست آوریم.

یکی از نیازهای اساسی متخصصان و روشنفکران این است که سعی کنند دیدگاه های خود را به بهترین شکل ممکن پرورش دهند و بیان کنند و دیدگاه های خود را در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی امروز بیان کنند. ایده های علمی گرچه ناب و نجات دهنده زندگی هستند ، اما نمی توانند به درستی غیر مکمل و مکمل باشند و عواقب زندگی انسان را منعکس نمی کنند. بدیهی است که ذکر یک روز در سال و اختصاص بودجه و راه اندازی بنیادی به نام وی همان هدف را داشت ، اما او برای رسیدن به این هدف کار خوبی نکرد.

خوب است بدانید که ذهنیت درخشان ملاصدراناشی فقط تئوری نبود. او به دنبال کشف راز “خوشبختی” و سعادت بشری بود ، که پایه و اساس آموزش این مکتب آموزشی را بنیان می گذارد ، و حقیقت باید در هر زمان تفسیر و مطابق با خودش تنظیم شود.

جالب است بدانید که مرحوم صدرالمتاللهین با کتاب “حکمت متعالیه در چهار سفر ذهنی” با این کلمات آغازین شروع کرد: “بسیاری هستند که فکر می کنند سعادت رسیدن به لذت جسمی و تخیل است. و شما دانش الهی را یافته اید که هیچ سعادت موقت دنیا و لذتهای ملموس و اخیر آن سعادت واقعی نیست و سعادت و نشاط معنوی و خرد را به همراه نمی آورد.

او به سعادت هر موجودی برای رسیدن به کمالی که آفریده شده فکر می کند و معتقد است که کمال به معنای آفرینش انسان ، زدودن مادیات و دسترسی به خدا و دیدگاه حق تعالی است. صدرالمتألهین اظهار داشت: از آنجا که این هدف جز جسارت دنیا و تحصیل علوم واقعی و آگاه محقق نشد ، وی بیش از چهار برابر جادوی ادعای خود کتاب حکمت نوشت.

راه حل این مشکل این است که افرادی که مسئول ایجاد خوشبختی برای افرادی هستند که از طریق اولین سفرهای خود ، و پس از درک آغاز و معاد ، و صندوق حقوق بشر و خالق بشریت ، شادی ایجاد می کنند. آنها می آمدند بدون این که مدتی از “سفر آفرینش طبیعت و حقیقت” غافل شوند. به نظر می رسد این برای دنیای امروز ما یک دنیای فانتزی است ، اما چه کاری می توانیم در مورد آن انجام دهیم؟ انسان امید دارد. این انتخاب ماست که آینده و کشور عزیزمان را تعیین می کند.