در گفت وگو با اخبار ایران من ، یک روانشناس و روانشناس درباره فواید و علم روانشناسی در سال های اخیر و همچنین کتاب سازی در این زمینه نوشت: کتاب های درسی روانشناسی را می توان به سه دسته تقسیم کرد. کتابهای علمی ترجمه می شوند و نویسندگان آنها متخصص یا صاحبان مدارس هستند ، این کتابها در دانشگاه ها تدریس می شوند و بین کالاها مبادله می شوند. گروه دیگر ادبیات روانشناسی است که علمی است به همه زبانها و برای همه قابل درک است. گروه سوم که تعداد آنها نسبت به دو گروه قبلی بیشتر است ، کتابهایی هستند که دانش روانشناسی را با اعتقاداتشان ترکیب می کنند (به عنوان مثال ، برای کسب درآمد) ، که آنها را کتابهای روانشناسی زرد می نامیم.

وی افزود: آنچه در کشور ما اتفاق می افتد در زمینه ادبیات علمی خوب است ؛ بسیاری از آثار جدید به سرعت ترجمه می شوند و در اختیار متخصصان و محققان قرار می گیرند.

مصطفی تبریزی همچنین به کتابهای درسی روانشناسی اشاره کرد: گروه دوم ، کتابهای درسی مورد استفاده ، از اهمیت زیادی برای گروه برخوردار است. بر خلاف کتاب های علمی ، که بسیار در دانش آموزان قابل تعویض است و به نظر نمی رسد باعث پیشرفت جامعه شود و نه تنها در قلب گروه خاصی دگرگون می شود ، بلکه کتاب های مفیدی در عموم مردم قرار می گیرد و سپس همه از آنها استفاده می کنند و مسیر خود را تغییر می دهند. این تغییرات به بهبود کیفیت زندگی مردم کمک می کند و بسیار مفید است.

یک روانشناس و استاد مشاور افزود: به عنوان مثال ، کتاب من “درمان معلولان” که 100٪ مفید است ، توسط بیش از 350،000 نفر منتشر شده است و این باعث آگاهی مردم از این روش ها شده است. و معلمان یا والدین کار با کودکان ، و در نتیجه ، این کتاب به هزاران یا حتی میلیون ها نفر کمک کرده است تا روش های جدیدی را برای تغییر روش های قدیمی که کودکان را مضطرب می کند ، به آنها بخندند و غیره کشف کنند. این کتاب ها بسیار مهم هستند.

تبریزی سپس گفت که ترجمه کتاب های روانشناسی نیز به تخصص وی احتیاج دارد و درباره گروه دیگری از کتاب های روانشناسی گفت: “اما کتاب های زرد که اکثریت آنها هستند ، هم مترجم هستند و هم نویسنده.” از آنجا که افراد در جهان سرمایه داری جهانی به دنبال پول هستند و تمرکز خود را روی توسعه معنوی و اجتماعی قرار نمی دهند ، انگشتان خود را بر روی ذهن ، امیدها ، ترس ها و خواسته های مردم می گذارند و تعدادی از داستان های دروغین را به آنها می خورند.

وی در توضیح اینکه چرا مردم کتابهای درسی روانشناسی را می پذیرند گفت: از آنجا که نیازهای روانشناختی انسان برآورده می شود ، آنها عاشق این کتابها هستند و در نتیجه به جای تلاش برای رسیدن به آرزوهایشان ، در دام چند کلمه قرار می گیرند و سرانجام ناامید می شوند ” متأسفانه این گروه از کتابها بسیار گسترده هستند.

مصطفی تبریزی همچنین با اشاره به ارتباط فرهنگ و جامعه در کتابهای روانشناسی خاطرنشان کرد: کتابهای درسی غیر سنتی هستند و می گویند علم غیرمتعارف است ، اما تعدادی از سنتها در این کتابها وجود دارد. بدیهی است که این اختلافات نیز به دو دسته تقسیم می شوند. تنوعی که به خوبی با آنها کار می کند. به عنوان مثال در ژاپن فرهنگ یک گروه منسجم وجود دارد ، به این معنی که به جای تشویق فرد ، گروه مورد تشویق قرار می گیرد. خوب است که این فرهنگ به فرهنگ ما برگردد ، اما بعضی چیزها فرهنگ ما را از بین می برد و اغلب بد است. با این حال ، بهتر است که قسمت های خوب یک فرهنگ با فرهنگ دیگر عوض شود.

این نویسنده و روانشناس در پایان با بیان اینکه ادبیات عامه پسند مردم را از حقیقت و حقیقت منحرف می کند ، با ذکر مثالی بیان کرد: به عنوان مثال در قانون اغوا ، یک جمله می گوید ؛ به عنوان مثال ، مرتباً بگویید “من پول دارم” اما فرد به جای کار و تلاش ، در نهایت تنبل می شود و این جمله را می گوید و امیدوار به ثروتمند شدن است. این مضر است و متأسفانه وزارت ارشاد که بعضاً ناظر بر کتاب است ، بر آن نظارت نمی کند. اگرچه وزارت ارشاد مواردی را ارزیابی می کند که فضای لازم برای ارزیابی ندارند ، اما اغلب با موارد منفی سروکار ندارند.

انتهای پیام