به گزارش کردوار نیوز ، امید سعیدی ، خواننده و آهنگساز آلبوم به دشت نفتون که اخیراً منتشر شده است ، درباره موسیقی مذهبی بوشر گفت: موسیقی مذهبی بوشر ناشی از کار افرادی مانند ناخدا عباس داریانورد ، یکی از بزرگترین آهنگسازان جهان است. او موسیقی بوشهر را به روشی مذهبی معرفی کرد ، بسیار غنی است.

به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران ، هشتمین پخش زنده خانه هنرمندان ایران در زمینه موسیقی با موضوع موسیقی موجود ، همراه با بهانه انتشار آلبوم “به دشت نفتون” با مشارکت آهنگساز امید سعیدی و نوازنده و نیوشا قربانی خواننده و نوازنده همراه با اجرا و تجربه سما بابایی روز پنجشنبه 17 تیرماه به صفحه اینستاگرام خانه هنرمندان ایران رفتند.

امید سعیدی ، خواننده نی و خواننده موسیقی به دشت نفتون ، درباره آلبوم جدید خود گفت: “این سومین آلبوم روم به سرپرستی بامداد افشار است. آلبوم سوم بر اساس ایده ها و آهنگسازی من است و بامداد عزیز به من اعتماد کرد و ما این آلبوم را به طور مشترک تولید کردیم. توسط Walk Music منتشر و در سیستم عامل های بین المللی منتشر شد. نسخه فیزیکی آن نیز در هفته های آینده توسط انتشارات موسیقی بتهوون منتشر خواهد شد.
وی افزود: وقتی دشت نفتون منجر به کشف و استخراج نفت در تاریخ ایران شد نگران شدم. بعضی از بخشها ارجاعات تاریخی به این داستان دارند. این ایده تحت تأثیر همه مشکلات و دشواری ها از زمان اشغال انگلیس و کشف نفت در مسجد سلیمان ، تا مشکلات زیست محیطی تاریخ برای ایران ، تا تقابل طبقاتی و پیدایش سرزمین های دور و محروم بود.
سعیدی در خلاصه ای از این اثر که زیر داستانی از زندگی روزمره مردم ساحل است گفت: گویی دریا داستان های روزانه دارد و همیشه ماجراهایی را برای مردم و همسایگان ایجاد می کند. “دشت نفتون” از 9 قطعه تشکیل شده است. “اندر بندر” قطعه اعتراض به قطع آب و حادثه آب و آشغال در بوشهر است (نوعی موسیقی بوشهری با پرسش و پاسخ دستگیری) ؛ این روزها وضعیتی داریم. آهنگسازی رویکرد این آلبوم است. استفاده از ایده های مینیمالیستی مبتنی بر حذف تکرارها و اضافات در ملودی ها از دیگر ویژگی های این اثر است و ما از فضای هماهنگی لحن در آلبوم فاصله داشتیم و بیشتر به سمت هماهنگی مدال حرکت کردیم. زیرا موسیقی محلی بهتر می تواند با چنین هماهنگی سازگار شود. ما همچنین آکوردهای آوازی بوشهر را برجسته کردیم که اکثر آنها برگرفته از موسیقی محلی بوشهر است.

سعیدی درباره موسیقی و خدمات بوشهر در زمینه موسیقی اظهار داشت: فکر می کنم این دغدغه موسیقی به جریان ساده ارتباطات در بوشهر برمی گردد. مردم این شهر می توانند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند ، خونگرم باشند و به راحتی به کشورهای دیگر برسند و این تعاملات به درک و پذیرش شعر و موسیقی کمک می کند.

در آلبوم به دشت نفتون ، بوشهر درباره وام گرفتن از موسیقی مذهبی گفت: “این یک جریان حساس ، حساس و دست نخورده است.” در این مراسم می توانید از عزاداری و موسیقی بوشهر وام بگیرید. به عنوان مثال ، داستان شهادت حضرت عباس (علیه السلام) در ترانه اندر بندر الهام گرفته شده است. چون در این توطئه ، در یک کشتارگاه یا در یک صحنه قتل ، Nafton می گوید که عزاداری امروز ما ، با وجود این همه ثروت و منابع طبیعی ، ممکن است به گونه ای نباشد که نه آب داشته باشیم و نه برق ، گویی فقط یک ساده است مهمان نوازی و عزاداری و مواردی که می توان از موسیقی اختصاص داده شده به آن برداشت کرد. این مربوط به آهنگهای آلبوم بود ، اما از نظر موسیقی باید بگویم که به دشت نفتون برای ساخت موسیقی مذهبی مدیون بوشهر است. موسیقی مذهبی بوشهر به لطف فعالیت های افرادی مانند ناخدا عباس داریانورد ، یکی از بزرگترین آهنگسازان جنوب کشور که جریان موسیقی مذهبی را به موسیقی بوشهر وارد کرد ، بسیار غنی است.
نیوشا قربانی نوازنده و خواننده به دشت نفتون درباره اهمیت کار گروهی در گروه دوربین گفت: این گروه در سال 1995 به مدیریت بامداد افشار تشکیل شد و به فکر تلفیق موسیقی الکترونیک با فولکلور است. . در قطعات آلبوم گروه اتاق ، از صبح تنظیمات خاص و ویژه ای را نیز می شنویم. به نظر من ، این گروه پارامترهای خاصی دارد که عملکرد آن را از سایر گروه ها متمایز می کند.
وی در مورد تأکید گروه بر ادبیات و موسیقی محلی گفت: “اول از همه ، علاقه شخصی اعضای گروه و جذابیت این ژانر موسیقی باعث شد که آنها کارهای بیشتری انجام دهند.” امید سعیدی در آلبوم به دشت نفتون می خواست چیزی درباره کشورش و منطقه بوشهر و محل زندگی آنها تولید کند. ایده او نیز برای ما بسیار جذاب بود. من به جنوب ایران نیز بسیار علاقه مند هستم و ما از ایده امید ساعدی استقبال کردیم. خوشبختانه ، ما بازخورد مثبتی در مورد عملکرد خود دریافت کردیم.
قربان درباره هارمونی آلبوم گفت: “من قبلاً موسیقی جنوب گوش می دادم و نسبتاً با این نوع موسیقی آشنایی داشتم ، اما سازگاری من برای من سخت بود زیرا من اصالت جنوبی ندارم. ما قادر به پخش نیستیم لهجه خوب است. ” امید سعیدی در این زمینه کمک بسیاری به من کرد و توضیحاتی را برای درک موضوع و داستان آهنگ ها داد و سپس روی تأکید کار کردیم.
وی درباره فعالیت بازی توضیح داد: از شش سالگی برای اولین بار روی صحنه رفتم و سپس تنبک بازی کردم. آن شب به خودم گفتم که قرار است با ساز آواز بخوانم و در آن لحظه با اعتماد به نفسی که خانواده ام به من دادند ، تجربه های مختلفی در موسیقی داشتم و این احساس هنوز مرا آزار می دهد.

انتهای پیام