«طریق پرواز» یک شهید+ تصویر

به گزارش اخبار ایران من ، در کتاب “علی بی خیال” می خوانیم که علی بسیار منظم بود زیرا در خانواده ای نظامی به دنیا آمد. پدر من مجبور بود هر چهار سال یکبار به کردستان برود زیرا سرباز بود و شغل داشت. وارد تهران شدیم. اولین معلم علی کشیشی بود به نام آقای انصاری ، و این بنیان معنوی خوبی را در علی شکل داد.

علی در امور آکادمیک و اخلاقی الگوی خوبی بود ، از این رو مشهور و خاص شد. او همیشه آخرین پایدار ما را می خواست و به او پاداش های مختلفی می داد. او نزد بچه ها شهرت خوبی داشت که آنچه علی همیشه داشته بسیار خوب است. علی در دبستان به دلیل سن و سال از فرهنگ و اسلام خوبی برخوردار بود. همه بسیار راضی بودند و مشتاق حضور در جلسات کلیسا در همان سال های ابتدایی بودند. نمرات او از همه بچه های خانواده بالاتر بود. او به شدت مجازات شد و کار خود را به موقع و به سرعت انجام داد.

علی با ایده های بد و خوبی که تصور می کرد ، اقدامات خود را تحلیل می کرد و از این طریق به خودش یادآوری می کرد. او آنچه را “مسیر خلبان” می نامید ، داشت.

یکی از دست های زاهد حیدری گفت: “علی چند نامه از جلو برای من نوشت. به جای نام و امضای نامه های آخر ، او نوشت: علی بی خیال و امضا شده بود! باطن او و رابطه اش با خدا و خیلی بیشتر ، او برای خودش صحبت کرد و خودش را تهدید کرد. او نسبت به اطرافیان خود احساس مسئولیت شدیدی کرد. با این وجود با خود گفت: “علی نگران نیست.

این اثر توسط انتشارات شهید ابراهیم هادی در 168 صفحه منتشر شده است.

انتهای پیام