لباس سلبریتی ها را نمی توان طراحی کرد، المپیک چطور؟

جملات فوق توسط یک محقق مد و یک مدرس دانشگاه بیان شده است.

این روزها و در جریان بازی های المپیک ، طراحی لباس کاروان ایرانی اعزامی به المپیک موضوع بحث طراحان لباس و لباس و کارشناسان این حوزه است. چرا در یک رویداد مهم مانند المپیک نمی توانیم در طراحی لباس به نتایج و تصاویر مورد نظر خود برسیم؟ با این حال ، ما در طول سال چندین رویداد داریم که می تواند ویترین برندهای ایرانی و لباس های ملی باشد. بسیاری از طراحان مد در کشور همیشه در رویدادهایی مانند المپیک سعی کرده اند مکان و بستری برای بهترین های ایران در زمینه طراحی لباس فراهم کنند اما در نتیجه ، هنوز انتقادها وجود دارد.

محسن ناصری – طراح مد و مدرس دانشگاه – در مصاحبه با کردوار نیوز در پاسخ به عدم توانایی ما در به نمایش گذاشتن ویترین واقعی لباس ها و مارک های ایرانی در سراسر جهان در رویدادهای مختلف؟ وی گفت: “من برای المپیک 2008 پکن برنامه ریزی کردم.” آسیب شناسی این مورد پیچیده و نگران کننده است. متأسفانه مهمترین دلیل ، رهبری است که ما را در هر زمینه تحت تأثیر قرار می دهد.

یک کارشناس حوزه مد و لباس گفت: با توجه به اینکه طراحان بسیار بسیار خوبی داریم که در کشور ما و خارج از کشور برند دارند و به صورت تخصصی کار می کنند ، متأسفانه اعتماد و سپردن کار به متخصصان کشورمان ضعیف است ” من چند دوره برنامه ریزی نکردم ، چون بعد از 20 سال کار در این زمینه ، بالاخره به این نتیجه می رسید که اصلاً نباید کار کنید و باید دایره را ترک کنید. در سال 1979 ، یک فارغ التحصیل از دانشگاه هنر لباسی درست کرد و هنوز هم پوشیده است و دارای طرح است. امثال من خیلی ها هستند

ناصری با اشاره به اظهار نظر برخی از افرادی که طرحی را برای لباس کاروان ایران به المپیک توکیو ارائه داده اند ، گفت: این دوستان پیشنهاد داده اند که قضاوت در مورد برنامه ها یک روند وب است. طراحی این داوری صنعت ، آکادمی و همه زمینه ها را شامل می شود ، اما متأسفانه این دوستان از چگونگی تصویب یکباره این طرح شوکه شدند. دوستانی که طرح را ارائه دادند گفتند که این طرح برای خانم ها از یک مرحله تا مرحله قضاوت آغاز شده و همه نگاه ها به آن لباس بود. از طرف دیگر ، برخی از لابی ها وجود دارد. همانطور که یکی از دوستانش گفت ، آنها با او تماس گرفتند و پیشنهاد دادند که قطعه ای از کار شما را طراحی کند ، ما این طرح را به بهترین دسته ها می بریم.

وی گفت: متأسفانه نظرات غیرکارشناسی وجود دارد که باعث آسیب دیدن کار می شود. اگر کشور ما در این زمینه بسیار بسیار غنی است ، اما شما می بینید که کشوری مانند افغانستان که دارای اشتراکات فرهنگی هستیم ، چقدر زیبا است و اکنون وارد بحث کشورهایی با طراحی و پیشرفته نمی شویم. مارک های خوبی برای آنها بود ، آنها این کار را کردند و البته برخی از موارد خوب نبودند. با این حال ، با توجه به اینکه ایران دارای ویژگی های فرهنگی بسیار بالایی است ، انتظار می رود حداقل از این ویژگی ها استفاده شود.

یکی از محققان حوزه مد و لباس گفت: در هر صورت ، المپیک و رویدادها مکانی است که می توانیم دیدگاه خود را نسبت به ایران تغییر دهیم. با توجه به اینکه این رویداد از مخاطبان بسیار بالایی در سراسر جهان برخوردار است ، فرصت خوبی برای تأثیرگذاری خوب است اما این اتفاق نمی افتد. طراحی این لباس آنقدر ضعیف بود که ناگهان از دستور کار خارج شد و اعلام شد که این کاروان کت و شلوار ورزشی دیگری نیز به تن کرده است ، اما با دیدن مراسم افتتاحیه شوکه شدیم. این دهن کجی است! متأسفانه یک رویکرد غیرحرفه ای حاکم است. طراحان بازی می کنند و بدتر می شوند.

ناصری ، یکی از داوران جشنواره رمز و راز نرم و بهترین اندیشه های صنعت فرهنگی ، در پایان گفتگو خاطرنشان کرد: شاید پوشاندن لباس مشاهیر در سایر رویدادها مانند رویدادهای فرهنگی ممکن نباشد. با توجه به خطوط قرمز ؛ چون بخشی از آن انتخاب هنرمندان ما است و بخشی دیگر این واقعیت است که دیگران با فرهنگ رسانه ای ما سازگار نیستند و علاقه زیادی به آن ندارند اما جام جهانی و المپیک رویدادهای جهانی هستند که می توانند اتفاق بیفتند ، طراحان لباس می توانند هنر خود را نشان دهند و بدن خود را نشان دهند. بیشتر داوران این دوره از بنیاد مد و لباس بودند. در ایران باید از نظرات اتحادیه طراحان پارچه و لباس که مسئولیت آموزش و سازماندهی و ارتباط طراحان را بر عهده دارد ، بیشتر استفاده شود. طراحان مستقل که کار می کنند ، برندها را شکل می دهند و موفق می شوند نیز همین کار را انجام داده اند. متأسفانه ، آنها را ارزیابی نکنید. ما استقلال ، تولید محلی را می گوییم. در نتیجه ، از نظر این کنترل ، انسان تصمیم می گیرد که چیزی از شکل ، رنگ یا نمادها نمی فهمد. همه مردم از سطح زیبایی برخوردارند ، اما نمی دانم چرا در نهایت طرح از ضعیف ترین افراد انتخاب می شود یا طراحی ها ضعیف ترین کار را می کنند. برنامه های بسیار خوبی وجود داشت ، اما سوال برای ما این است که چرا ما ضعیف ترین اتفاقاتی را می بینیم که اتفاق می افتد ، و این نوعی دهان کج است! آنها باید اعتقاد داشته و کار خود را به متخصصان بسپارند و نگاهی کاملاً مدیریتی داشته باشند ، نظرات جهان را ببینند و سپس تصمیم بگیرند که آیا همان روند را ادامه دهند یا خیر.

انتهای پیام